12 December 2009


รามเกียรติ์ที่สุดของวรรณกรรมแห่งยุคที่ยืนหยัดเป็นอมตะวรรณกรรมที่รวมเอาทั้งศาตร์และศิลป์มาประยุกต์หล่อหลอมได้อย่างลงตัวมีอายุยืนยาวนานนับศตวรรษ เป็นบทประพันธ์ที่ให้แง่คิดแก่บุคคลที่ได้เข้าไปสัมผัสด้วยการใช้ดุลพินิจแยกแยะบทบาทของตัวละครแต่ละตัว ทั้งลักษณะ องค์ประกอบ อุปนิสัย การกระทำ และหตุผลแห่งการกระทำ อันนำมาซึ่งเหตุของผลทั้งมวล อีกทั้งผลกระทบที่ได้มีอย่างไรบ้าง เปรียบได้กับตัวบุคคลหากทำเหตุอันใดโดยปราศจากการยั้งคิดไตร่ตรอง ทำอะไรด้วยเอาความต้องการของตนเองเป็นที่ตั้ง โดยไม่สนใจเสียงท้วงติงจากบุคคลรอบข้าง ที่คอยเตือนชี้แนะให้รู้ถึงผลของการกระทำ ก็เปรียบได้กับทศกัณฐ์ที่ท้ายที่สุดแล้วต้องสูญเสียชาติ ญาติมิตร เผ่าพันธ์ แม้กระทั่งชีวิตของตนเองเพราะต้องการเพียงแค่สตรีเพียงนางหนึ่งเท่านั้น ทั้งที่ภิเภกน้องชายได้เตือนและทำนายซึ่งเหตุและผลที่จะตามมาไว้ล่วงหน้าแล้ว ท้ายที่สุดทศกัณฐ์ก็มิได้อะไรเลยแม้เพียงอย่างเดียว

No comments: